ŚWINKI MORSKIE (KAWIE DOMOWE)

KIEDY DO LEKARZA

Badania kontrolne zdrowych zwierząt (oraz badanie kału) powinny być wykonywane co 6-12 miesięcy. Po ukończeniu trzeciego roku życia zalecane są badania geriatryczne (m.in. badania krwi oraz moczu).

Lekarza weterynarii odwiedzamy zawsze, gdy świnka:

– jest osowiała, ma mniejszy apetyt, otępiały wzrok, wytrzeszcz oczu, zmiany na gałkach ocznych

– ma matową i szorstką sierść, drapie się, widoczne są wyłysienia, wygryza sierść, pod skórą wyczuwalne są guzy

– nie oddaje kału

– ma powiększony brzuch

– ma trudności w oddychaniu lub przyspieszony oddech

– ma przebarwienia na zębach, zmiany skórne na stopach (zaczerwienienia, ranki)

– pojawiają się krwawienia (np. z dziąseł)

– stała się agresywna

Żywienie:  gotowa mieszanka dla świnek morskich (z dużą ilością włókna), siano, małe ilości warzyw i owoców (marchew, jabłko), suplementacja witaminy C , stały dostęp do czystej świeżej wody

Utrzymanie w warunkach domowych : klatka im większa, tym lepsza, z miejscem do odpoczynku i z możliwością schowania się; jako podłoże niepylące trociny, żwirek drewniany, siano- podłoże często zmieniamy (świnki są wrażliwe na nadmiar amoniaku w ściółce), unikanie nadmiaru słońca, przegrzania, przeciągów.

KRÓLIKI 

KIEDY DO LEKARZA

Wizyty kontrolne w przypadku zdrowych zwierząt zalecane są co 3-6 m-cy (obejmują m.in. badanie stanu ogólnego, zębów, kontrolę masy ciała króliczka). Zalecane są także badania kału w kierunku obecności pasożytów oraz szczepienia przeciw myksomatozie i pomorowi. 

Wizyta jest niezbędna zawsze , jeśli królik:  

– nie przyjmuje pokarmu, nie oddaje kału lub ma biegunkę

– kicha, widoczny jest wyciek z nosa i /lub z oczu

–  ma wycieki z narządów rodnych

– „zgrzyta” zębami, chudnie pomimo zachowanego apetytu

– jest osowiały, ma problemy z poruszaniem się, jedzeniem

– ma nadmiernie wyrośnięte pazury.

Żywienie: siano, świeże warzywa i zioła z pewnego źródła (np. marchew, seler, pietruszka, mięta, bazylia, liście mlecza, lucerna), małe ilości owoców (np. jabłka), gotowe karmy- granulaty (najlepsze są te z suszu traw, ziół i warzyw, unikamy „kolorowych” zbożowych mieszanek). Niewskazane są słodkie dropsy, kolby, mieszanki zbożowo-orzechowe czy inne przysmaki. Nowy pokarm wprowadzamy zawsze stopniowo, w niewielkich ilościach. Obowiązkowo nieograniczony dostęp do świeżej wody i dobrej jakości siana!

Utrzymanie w warunkach domowych: w przestronnych klatkach (im większa, tym lepsza);należy zapewnić dodatkowe miejsce do wybiegu (uwaga na kable elektryczne, tapety, dywany itd.- króliki lubią podgryzać przedmioty, co może być dla nich niebezpieczne); ściółka- pelety drewniane, słoma, siano, trociny.

KOSZATNICZKI

KIEDY DO LEKARZA

Badania kontrolne (wraz z badaniem kału) u zdrowych zwierzątek przeprowadzamy co 6-12 miesięcy.

Wizyta jest  niezbędna zawsze, jeśli koszatniczka:

– więcej pije i/lub częściej oddaje mocz

– występują zmiany  na skórze, wydrapywanie

– ma problemy z narządem wzroku

– ma biegunkę

– nie chce jeść, jest apatyczna, chudnie

– nadmiernie się ślini się

– u zwierzątka występuje duszność, wypływ z dróg oddechowych, chwiejny chód

– ma zbyt długie pazury

Żywienie: dobrej jakości mieszanka dla koszatniczek (ew. dla świnek morskich)- najlepiej bez melasy, zawsze dostępne siano, warzywa (marchew, pietruszka, seler, małe ilości buraka czy mniszka); unikamy podawania owoców (także rodzynek), chleba, płatków, orzechów.

Utrzymanie w warunkach domowych: koszatniczki to zwierzęta bardzo towarzyskie- zaleca się utrzymywanie min. 2 koszatniczek (jednak trzeba uważać na możliwe problemy z akceptacją nowych osobników); klatka- im większa, tym lepsza, z półeczkami, gałęziami (silna potrzeba gryzienia), dużą ilością miejsca do ruchu; umożliwienie tworzenia kryjówek w pustych konarach czy nielakierowanych drewnianych domkach; wyściółka z niepylących trocin i siana; wskazane kilkunastominutowe kąpiele piaskowe 1-2x w tyg.; poidełka i miseczki najlepiej ceramiczne (należy pamiętać o wymianie poidełek ze względu na osad).

Nigdy nie łapiemy ani nie przetrzymujemy koszatniczki za ogon!

CHOMIKI

KIEDY DO LEKARZA

Badania kontrolne zdrowych chomików (oraz badanie kału) powinny być wykonywane co 6-12 miesięcy.

Lekarza weterynarii odwiedzamy z chomikiem, zawsze kiedy zwierzątko:

– jest osowiałe, ma mniejszy apetyt

– wydrapuje/ wygryza sierść, widoczne są zranienia czy zmiany w okrywie włosowej

– na skórze stóp widoczne są obrzęki, rany

– pod skórą wyczuwalne są zgrubienia, guzki

– ma problemy z oddychaniem, powiększony brzuch, wygięty grzbiet

– nie oddaje kału

– chudnie

Żywienie: gotowe, dobrej jakości mieszanki dla chomików (uwaga na nadmiar słonecznika i orzechów- może prowadzić do otyłości); małe ilości warzyw, owoców, białka zwierzęcego.

Nie wolno podawać owoców pestkowych (morele, brzoskwinie, nektarynki), czekolady i innych słodyczy, chipsów, ziemniaków.

Utrzymanie w warunkach domowych: klatka- im większa tym lepsza, jako podłoże- niepylące trociny, siano. Dobrze czują się utrzymywane pojedynczo. Zwierzątka wrażliwe na przegrzanie, wychłodzenie, przeciągi, nadmierne nasłonecznienie.